Oracle Times Ten در پایگاه داده اوراکل
Times Ten یک معماری مبتنی بر حافظه داخلی برای پایگاه داده های رابطه ای در پایگاه داده اوراکل می باشد که دارای قابلیت ماندگاری و بازیابی است. این تکنولوژی توسط آزمایشگاه Hewlett-Packards در پالو آلتو کالیفرنیا در سال ۱۹۹۶ طراحی شد و پس از تغییرات لازم توسط شرکت اوراکل در سال ۲۰۰۵ شروع به پیاده سازی شد.
تمام داده ها در این تکنولوژی در داخل حافظه فیزیکی (RAM) نگهداری می شود، که این به این معنا است که احتیاجی به وجود دیسک برای انجام عملیات I/O وجود ندارد، این قابلیت تفاوت عمده این نوع تکنولوژی با تکنولوژی سنتی در پایگاه داده های ORACLE,DB2,Informix و یا SQL Server می باشد.
با توجه به سرعت بیشتر رم نسبت به دیسک، این تکنولوژی می تواند در نرم افزارهای کاربردی که نیازمند زمان پاسخ گویی بسیار پایین هستند مانند نرم افزارهای ارتباطی، سرویس های خرید و فروش و … که جزو سیستم های بلادرنگ می باشند و یا نرم افزارهای تحت وب مورد استفاده قرار بگیرد. این تکنولوژی قابلیت برقراری ارتباط کامل با API هایی مانندODBC,JDBC,OCI,Pro*C/C++ را دارد و قابلیت دسترسی به اطلاعات آن از طریق زبان SQL نیز مهیا می باشد.
برنامه های کاربردی که از پایگاه داده اوراکل استفاده می کنند می توانند بصورت ترکیبی از پایگاه داده اوراکل و همچنین تکنولوژی Times Ten نیز بهره ببرند.
این تکنولوژی قابلیت پیاده سازی مبتنی بر اکثر سیستم های عامل Unix/Linux و انواع سیستم های عامل مبتنی بر ویندوز، در هر دو نسخه ۳۲ و ۶۴ بیت را دارد.